Frans Jozef- Fox Glaziër, Lake Matheson(Mirror Lake)

De zon schijnt en de lucht kleurt hemelsblauw als we Greymouth verlaten. Nadeel van de zon aan de Westcoast is dat er meteen zandvliegen op je afkomen zodra je buiten bent. Die beestjes zijn heel klein maar bijten erg gemeen. We hadden ons goed ingesmeerd maar ja je vergeet weleens een plekje hé. Nou die vliegjes niet hoor!! Na de lunch bereiken we de Southern Alpes, de HOGE bergen dus. Daarin liggen 2 bekende gletsjers; De Frans Jozef en de Fox Glaziër. Beide van redelijk dichtbij gezien (boven op de toppen ligt nog een klein beetje sneeuw) als laatste de Fox Glaziër die ieder jaar kleiner wordt. De volgende stop is Lake Matheson (Spiegelmeer). Het waaide iets, daarom niet de beroemde weerspiegeling in het meer van Mount Cook en Mount Tasman zoals op de bordjes staat en de reden is voor de bijnaam van dit meer. Wel door een sprookjesachtige groene bosrijke omgeving de Lake Matheson Track gewandeld. Met ietwat stijve benen van bergie op en bergie af erg genoten. De dag sluiten we af met een kleine avondwandeling langs kleine natuurwondertjes: Glimwormen! Niet in een grot maar in het bos dit keer. Blijft een bijzonder schouwspel. Bovendien bezorgden we een groepje Aziatische mensen een topavond! Met zo'n 14 man, die allemaal uitgerust waren met een hoofdlampje waren ze op zoek naar de glimwormen. Overal waar ze keken ze zagen er niet 1. Uitgelegd dat ze het lampje even uit moesten zetten. Ja hoor toen zagen ze de wonderlijke wereld. "Wonderfull" en dat is het!!

Cape Foulwind

Doel van vandaag: "Cape Foulwind" een panarama/uitzichtspunt van 12 km van Westport. Cape Foulwind ligt aan de westkust van het Zuidereiland aan de Tasmaanse zee. De kust bestaat uit mooie rotskliffen en zandstranden. Hier aan de rand van Tanranga Bay bevindt zich een kolonie zeehonden. Relaxed de op de rotsen en de jongen (geboren in november) spelend in het water. Via een wandeling over de klif kun je ze van vrij dichtbij bekijken. In eerste instantie zie je er alleen maar rotsen, maar als je langer kijkt zijn er steeds meer te zien. De jongen zijn wat bruiner van kleur. Wat machtig!!. Zo onder de indruk van het natuurschoon wat we vandaag te zien hebben gekregen dat we er stil van zijn. De fotocamera heeft overuren gedraaid. De foto's moeten vandaag eigenlijk het verhaal maar vertellen..........

Abel Tasman Nationaal Park

Onderweg van Blenheim rijden we langs vele wijnranken en wijngaarden die deze regio rijk is langs Nelson naar het Abel Tasman park. Dit is maar een klein gebied op het Zuidereiland. Het is de perfecte combinatie van groene bossen, witte stranden, helderblauw water en stilte. Via State Highway 60 richting de top van Tanaka Hill. Het laatste stuk betreft een smalle onverharde weg van 11 km naar het Canaan Carpark. Hier loopt een 45 minuten durende wandelroute door een beukenbos met prachtige rotsformaties: Harwoods Hole Track. Aan het einde van deze route ligt Harwoods Hole. De diepste verticale as in Nieuw Zeeland (176 meter). Natuurlijk wordt de uitdaging aangegaan om over de rotsen te klimmen om the Hole te zien. Het vastleggen neem ik voor mijn rekening. De tocht neemt in totaal een kleine 2 uur in beslag maar is zeer de moeite waard. Een ervaring om niet meer te vergeten. Het 2de deel van deze dag gaat naar Golden Bay. Ja mensen dat is de baai waar Abel Tasman Nieuw Zeeland ontdekte in 1642. Werkelijk schitterend, lange mooie stranden en een diepblauwe zee, wat is het uitzicht mooi. Gelukkig goed beschermd tegen de zon en de vele (zeeeer vele) zogeheten sandfly''s. Wat treffen we het met het weer, een zonovergoten dag in een stukje paradijs van Nieuw Zeeland.

Overvaren

Met de ferry maken we de overtocht naar het Zuidereiland. De zee was niet zo heel wild dus op tijd vertrokken. Het kan er best wild aan toegaan op open zee en dan heeft de ferry moeite om naar de overkant te komen, omdat de golven dan te hoog zijn. Onderweg is het mooi weer. Helaas geen wilde dieren gespot. Dit brengt mij overigens tot de Big Six of New Zealand. Er zijn namelijk 6 wilde dieren hier die we graag willen spotten. Deze 6 zijn: Dolfijn, Zeeleeuw, Walvis, Zeehond, Pinguïn de Kiwi. En jawel we hebben al 3 van de Big Six gespot!! De overtocht verloopt verder voorspoedig. Aangekomen op het Zuidereiland halen we andere de huurauto op. (De eerste bleef achter op het Noordereiland). We krijgen een vervangende auto aangeboden daar de auto die we behoren te krijgen niet voorhanden is. In plaats van de Corolla is het een Highlander. Met zijn tweeën een 8-persoons auto......... gekker moet het toch niet worden.

Dag Noordereiland.........

Nieuw Zeeland, echt geweldig!! Ze hebben hier geen giftige dieren (waar je in Australië wel voor op moet letten). Talloze, talloze bergen en adembenemende groene heuvels, varens en vele vele dennenbomen. Koeien: zwarte, bruine, zwart of bruin met wit en zelfs witte. Ontelbaar veel schapen, witte, en witte met een zwarte kop en 4 zwarte poten. 1 van de weinige platte stukken land die we tot nu toe hebben gezien is de landingsbaan van het vliegveld. Alles is super mooi groen en het water is overal mooi blauw of turkoise. Onze ogen raken hier veels te verwend.

Heel veel beleeft en gezien. Noordereiland van Nieuw Zeeland, je verdient een dikke, dikke 10!!

Naar Wellington

We rijden met goed weer weg uit Napier, bestemming: Wellington. De hoofdstad van Nieuw Zeeland met 470.000 inwoners. Soms wordt de bewolking wat dikker en regent het, nog geen minuut later schijnt de zon. Onderweg is de natuur prachtig. Langs de bergen en door tunneltjes rijdt de vrachttrein: De KIWIRAIL, dat verzin je niet! - fotostopje-. We zitten een aantal uren in de auto voordat we rond half 3 de hoofdstad van Nieuw Zeeland bereiken, het laatste stuk geheel langs de kust gereden. Het hotel ligt midden in het centrum i.v.m. de spits besluiten we daarom eerst naar de beroemde Wellington Cable Car te gaan met een uitzichtpunt boven de stad. (dit is een soort tram die half ondergronds naar boven en beneden rijd en vice versa). Daar aangekomen blijkt dat de bijnaam van de stad absoluut terecht is: in "Windy Wellie" waait het altijd hard. Naast het uitzicht over de stad heb je nog een klein museum over de geschiedenis van de Cable Car. Natuurlijk maken we een ritje al duurt dat niet lang, met tussenstop mee en door 2 tunneltjes duurt het 8 minuten en dan ben je beneden. Hier koop je je retour kaartje anders kom je niet meer boven. Rond half 6 is het toch nog best druk op de weg, smalle straatjes ( bij ons eenrichtingsverkeer) paseren de auto's elkaar op haren na. Er is geen tijd meer om nog naar Te Papa Tongarewe te gaan waar een tentoonstelling is over de 2de W.O. een extra nachtje Wellington had van pas gekomen. Dankzij de navigatie komen we op de goede plek aan. Moderne techniek is soms best wel handig.

Gannets Beach Adventure Napier

Zondagmorgen 06.30 op naar Napier vandaag, een kleine 200 km -en hoe kan het ook anders- door de bergen. De weersvoorspelling geeft aan: veel, vaak insmeren. De zon verwarmt met 29 graden, best warm. Napier ligt aan de Oostkust van het Noordereiland. In 1930 getroffen door een zware aardbeving waarbij meer dan 200 mensen omkwamen. De plaats is in een toen populaire stijl "Art Deco" herbouwd. Daarnaast staat de regio ook bekend om "CAPE KIDNAPPERS" en de Gannets (Jan van Genten) en deze gaan we vandaag bekijken. En dat doen we per.......tractor!! Daar gaan we dan om 10.00 op een aanhanger achter een grote tractor. (totaal 3 stuks). De route naar Cape KIDNAPPERS wordt volledig afgelegd over het rotsstrand en daar waar het lastig wordt gewoon door zee! Hilariteit alom en een paar natte kuiten en schoenen als extraatje. Onderweg wordt verteld over deze bijzondere kustlijn. Aan de rotsen kun je goed zien hoe de aarde zich heeft ontwikkeld de laatste 5 miljoen jaar en kun je de breuklijnen van de aardbeving zien. Na een kleine anderhalf uur zien we de eerste Gannets op de rotsen bij de kust. Jan van Genten leven doorgaans op zee, Napier is 1 van de zeldzame plaatsen waar ze in zo'n grote kolonie op land leven. De kolonie zelf is niet per tractor bereikbaar, hiervoor moeten we nog wel een stuk met de benenwagen. . . . Geen probleem toch. . . . OEF!! Het pad naar boven is erg stijl en ongeveer 3 km lang. Vol goede moed gestart maar na een kleine km haak ik af. Tong op de knieën, kan niet meer. Rene wil het toch proberen en met bloed, zweet en tranen bereikt hij de top. Een mega prestatie!!! En gaaf om zoveel Gannets bij elkaar te zien. (En goed te ruiken ook overigens). Dat zijn vele foto's. Rond 1 uur begint de terugreis. Wat een lol, hobbel de bobbel weer over het strand en door de zee. We hebben zo gelachen met zijn allen op de aanhanger en hadden dit zeker niet willen missen.

Waikato River, "HUKA FALLS"

De dag begint grijs en de druppels vallen. Toch is het 22 graden bij vertrek naar Lake Taupo, het grootste meer van Nieuw Zeeland met een oppervlakte van 622 km2 (zo groot als Singapore). Het is omgeven door Hoge vulkanen (ook de Ruapehu, de hoogste berg van het Noorder Eiland). Inmiddels klaart het op en zien we de zon tevoorschijn komen. Het meer loopt nooit over, het heeft een fraaie overloop: De Waitako River, tevens de grootste rivier van het land zo'n 427 km lang) die stroomt door een nauwe kloof en vormt zo de grootste watervallen van Nieuw Zeeland de "HUKA FALLS" . De waterval dankt zijn naam aan het witte schuim op het water wat door de Maori HUKA wordt genoemd Dom zijn de Nieuw Zeelanders niet, de rivier is gedeeltelijk afgedamd om elektriciteit op te wekken. De Aratiatia Dam wekt 25% op van alle energie in Nieuw Zeeland. En raad eens wat? We zijn toch niet met een River boot van het stuwmeer naar de watervallen gaan varen? NOU EN OF!! De hydrocentrale langs de rivier gezien, ook zwemnen hier heel veel zwarte zwanen. Vele prachtige foto's gemaakt tot aan de voet van de waterval. Het water valt met een snelheid van 10 km p/uur waardoor er zo'n 900.000 ltr water per seconde naar beneden klettert. Fantastisch om te zien, het water is hier allemaal zo helder en ijsblauw van kleur. Na terugkomst een klein stukje naar beneden gereden en na een wandeltocht van wel 3 minuten de Falls van bovenaf op de kiek gezet. Een prachtig stukje natuur........